Przyczyny obniżonego napięcia mięśniowego
Przyczyn obniżonego napięcia mięśniowego jest wiele. Może ono wynikać z niedotlenienia mózgu podczas porodu, krwawienia środczaszkowego czy zakażenia układu nerwowego. Przyczynami mogą być także choroby układu nerwowo-mięśniowego: rdzeniowy zanik mięśni, neuropatia, miopatia a także choroby genetyczne, takie jak zespół Downa czy zespół Pradera-Williego. Na obniżone napięcie mięśniowe wpływają również choroby tkanki łącznej: elastopatie pierwotne m.in. zespół Ehlersa i Danlosa lub elastopatie wtórne, będące następstwem chorób metabolicznych.
>>> Czytaj też: Redakcja poleca: nadeszło lato i wakacje! Sprawdź, co polecamy w czerwcu dla rodziny
Obniżone napięcie mięśniowe – objawy
Po porodzie każde dziecko poddawane jest ocenie w 10-stopniowej skali Apgar. Dotyczy to również napięcia mięśniowego. Często już wtedy neonatolog diagnozuje to schorzenie, jednak zdarza się i tak, że rodzice obniżone napięcie mięśniowe zaczynają zauważać znacznie później, około 3 miesiąca życia dziecka.
Kiedy twoje dziecko:
● nie przekręca się na boki i brzuch
● leżąc na brzuchu nie unosi główki ani nie podpiera się rączkami
● nie podnosi rączek do buzi – ma problem z podnoszeniem i chwytaniem zabawek
● nie unosi nóżek do góry
● jest mało ruchliwe – ma problemy z raczkowaniem lub pełzaniem
● słabo ssie pierś – ma problemy z przełykaniem i krztuszeniem
● jest ogólnie wiotkie, czyli „przelewa się przez ręce”
warto wybrać się do pediatry, który właściwie oceni zachowanie dziecka i jeśli – zdiagnozuje obniżone napięcie mięśniowe – skieruję na dalszą diagnostykę lub odpowiednią rehabilitację.
Obniżone napięcie mięśniowe – leczenie
W przypadku zdiagnozowania obniżonego napięcie mięśniowego najważniejsza jest rehabilitacja dziecka, którą należy zacząć jak najwcześniej. Fizjoterapeuta dobierze najbardziej odpowiednią metodę leczenia i rodzaje ćwiczeń. Wiele z nich rodzice mogą wykonywać samodzielnie w domu. Oprócz zabiegów rehabilitacyjnych warto również zachęcać dziecko do większej aktywności. Można to robić stosującproste sposoby np. nie podawać dziecku zabawek – sprawić, by samo po nie sięgało. Ograniczyć lub zupełnie wyeliminować używanie różnych wspomagaczy takich, jak chodziki, bujaczki czy szelki. Jednym słowem – motywować dziecko do większego wysiłku i tym samym ćwiczeń poprzez zabawę, które mają na celu wzmocnienie wiotkich mięśni i poprawę fukncjonowania dziecka oraz jego dalszy, prawidłowy rozwój.
